Projektom nazvanim Photo-Robot pokrenuta su dva karakteristična istraživačka zahteva: istraživanje identiteta žanrom ‘portreta’ i istraživanje vizuelnih efekata digitalne obrade fotografije morfovanjem. Oba istraživanja su referirala ka kulturalnim epistemologijama o identitetu i ka medijskim veštinama rada sa digitalnim morfovanjem. Oba istraživanja su suočena i spektakularizovana na samoj fotografiji.

O čemu se ovde radi?

U modernizmu, pronalaskom novih mehaničkih i elektronskih medija reprodukcije (od fotografskog svetlosno-hemijskog beleženja slike i fonografskog beleženja zvuka do elektromagnetnog sinhronog beleženja slike i zvuka), dolazi do akumulisanja medijskih ili tehničkih zapisa realnosti. Ključni interes modernizma, kao avangarde starih medija – po Levu Manoviču – pronalazak je novih formi, tj. pronalaženje različitih načina da se humanizira i objektivizira potpuno strana slika sveta koju pružaju mehaničke i elektronske medijske tehnologije. Umetnici novih medija više se ne bave posmatranjem i prikazivanjem spoljašnjeg sveta na novi način nego su usmereni novim načinima pristupanja i korišćenja prethodno medijski akumuliranih podataka. Umetnik polazi od arhivirane i katalogizirane ‘slike’ da bi zatim pokrenuo lanac perceptivnih događaja u svetu. Dejan Grba je u ovom projektu sa svojim saradnicima/saučesnicima problematizovao odnos viđenog, medijski obrađenog, ponovo viđenjem prepoznavanog i medijski referiranog ka slikama-uzorcima koje su morfovanjem odvojene od živih modela. Ovim je pokrenuta složena cirkularna viuzelno-perceptivna hermeneutika odnosa slike i originala, originala i mimetizovanog te morfovanog uzorka. Odnos referenta i slike je doveden do velike kompleksnosti i privida u kome se ne mogu razlikovati referencijalno i nereferencijalno.

Pri tome – konceptualni problem ovog umetničkog projekta je izveden provociranjem i modifikovanjem ‘portreta’ kao umetničkog i dokumentarnog žanra. Provociranje i modifikovanje portretnog žanra morfovanjem je intervencija koja ima kulturalne konsekvence. Te konsekvence se odnose prema vidljivosti i uporedivosti izgleda subjekta, a to znači usmerene su ka problematizovanju vidljivosti ljudskog ‘identiteta’. Identitet je cilj ili efekt psihološkog, kulturalnog i društvenog procesa kojim se subjekt poistovećuje s drugim stvarnim ili idealnim subjektom, određenim aspektima stvarnog ili idealnog drugog subjekta, stvarnom ili idealnom društvenom grupom, odnosno određenim kriterijumima i predstavama kriterijuma individualne ili društvene prepoznatljivosti. Proces poistovećivanja je određen: (a) izjavom o poistovećivanju, i (b) izvođenjem poistovećivanja. Identiteti mogu biti različiti: rodni, rasni, klasni, porodični, plemenski, etnički, nacionalni, generacijski, profesionalni, kulturalni, ekonomski, itd. Projektom Photo-Robot je umetnički provociran pre svega ‘vizuelni identitet’, a to znači identitet prepoznat viđenjem u odnosu na direktno iskustvo, medijsko fotografsko posredovanje i digitalnu obradu slike morfovanjem. Svet projekta Photo-Robot je jedna mikroekologija morfovanja: nestabilnosti, neodređenosti i beskrajnih potencijalnosti.